پیش‌زمینه و هدف: رضایت از زندگی زناشویی به عوامل مختلفی بستگی دارد و یکی از عوامل مهم تأثیرگذار بر رضایت زناشویی، خودکارآمدی­ جنسی است. هدف این مطالعه تعیین نقش واسطه­ای خودکارآمدی جنسی بین ویژگی‌های شخصیتی و رضایت زناشویی بود. مواد و روش‌ کار: روش پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی زنان متأهل ساکن در شهر تهران بود. در این تحقیق، ۲۹۰ زن متأهل از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه­ی رضایت زناشویی انریچ، سیاهه­ی شخصیت (NEO-FFI) و پرسشنامه­ی خودکارآمدی­جنسی را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی، تحلیل مسیر و تست بوت استرپ با استفاده از SPSS و AMOS تجزیه‌وتحلیل شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی (وظیفه‌شناسی، برون­گرایی، روان­رنجورخویی) و خودکارآمدی­جنسی با رضایت زناشویی، همبستگی معناداری وجود دارد و خودکارآمدی­ جنسی می‌تواند به‌طور معناداری نقش واسطه‌ای بین روان­رنجورخویی، برون­گرایی و رضایت زناشویی داشته باشد. بحث و نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که سطوح پایین روان­رنجور­خویی و سطوح بالای برون­گرایی، می­تواند با افزایش خودکارآمدی­جنسی باعث افزایش رضایت زناشویی ­شود. با توجه به تأثیر رضایت زناشویی بر سلامت جسمی و روانی زوج‌ها، پیشنهاد می‌شود که درمانگران توجه بیشتری به مؤلفه‌های این مطالعه، به‌ویژه خودکارآمدی­جنسی داشته باشند.

https://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4483-fa.html